In haar zolderkamer schrijft De Culturista soms zomaar wat teksten op papier. Aan een stuk door schrijft ze over iets waar ze het over wilt hebben. Over vreemde gesprekken of belachelijke gebeurtenissen. Over feest, het leven, het nieuws of iets alledaags. Creatieve teksten, columns en zomaar wat zwarte letters op een wit oppervlak. De Culturista dropt haar teksten hier, zodat jij het kunt lezen.

Geslaagd.

Daar hangt de vlag. Wapperend in de wind slaat ‘ie de regen van zich af en draagt het de schooltas, die jarenlang aan de schouders van scholieren hing die geen zin meer hadden. Geen zin om te stampen voor een tentamen, om daarna alles weer als een toiletspoeling weg te sluizen. Geen zin om iets te leren waar ze niets mee hadden. A²+b²=c². Wat heb je daar aan?

Scholieren, die het liefste weg willen rennen. Willen ontsnappen uit die vier muren. Ver weg. Uitbreken. De wereld veroveren. Dromen najagen. Rennen. Alsmaar rechtdoor. Op naar het ultieme vrije leven waarin ze zelf de dienst uitmaken.

Daar hangt die vlag, wapperend in de wind. Geslaagd. Of gezakt en dan uit protest alsnog de vlag uithangen. Wat kan ons het schelen. We willen er zo snel mogelijk vanaf.

Klaar. Studeren maar. Doe maar iets. Ga dan. Daar ga je, studeer iets waarvan je denkt dat het wel bij je past. Oh ja en die baan vinden straks. Heel belangrijk. Dan maar een veilige keuze maken. Geld verdienen. Heb je nodig, toch? Of toch maar voor die riskante keuze? Op zoek naar die dromen om op te jagen. Dit is wie ik moet zijn. Ja, we gaan echt de wereld veroveren. Echt wel. Je slaat linksaf of rechts, zwaait je vrienden uit en bouwt je eigen plek.

Geslaagd. Met vlag en tas. Trots in de wind. Je studeert, feest, zuipt en studeert weer verder. Totdat je er over een jaar achter komt dat het toch niet zo bij je past. Neemt een tussenjaar, begint opnieuw. Weer geslaagd. Diploma ondertekend. Geslaagd om het schoolloze leven in te stappen.

Daar sta je dan. Alleen, in een wereld vol mogelijkheden. Altijd die keuzestress. Daar hangt die vlag met tas. En dan, begint het echte leven pas. Misschien wel die ultieme vrijheid, waar je al die schooltijd al over droomde.