‘Hey Nina!’ Aan de telefoon word ik enthousiast begroet. Aan de andere kant van de lijn zit Joosje Duk: ooit een verlegen meisje, nu opgebloeid tot acteer- en filmtalent dat hard aan de weg timmert. Ze kreeg een rol in de tv-serie Snuf de Hond en verhuisde naar New York om Acteren en Journalistiek te studeren. De film Publieke Werken, waarin ze de rol van Johanna speelde, kreeg tien Gouden Kalf-nominaties en met haar eindexamenfilm Night won ze verschillende prijzen op internationale filmfestivals. Ik sprak haar over haar studiekeuzes en de stappen die ze zet op haar beginnende carrièrepad.
Je hoort vaak het cliché: ‘Als kind zag je gelijk al dat ik actrice zou worden’. Nogal sterke verhalen vind ik altijd. Bij Joosje Duk ging dat anders.
Vroeger was ze heel verlegen, totdat ze bij Theaterschool Rabarber in Den Haag haar liefde voor theater ontwikkelde. Op haar 15e werd ze gevraagd om mee te doen aan de auditie voor de tv-serie Snuf de Hond en kreeg een hoofdrol. “Ik was een beetje overdonderd. Het was gelijk een baan als actrice en ik werkte een zomer intensief aan een film. Het voelde heel gek. Achteraf denk ik: ja hallo, weet je wel wat voor kans ik daar kreeg?”
Maar zelfs toen was het niet gelijk duidelijk waar ze haar droombaan wilde vinden. “Op de middelbare school volgde ik allemaal bètavakken en wilde ik misschien wel iets doen met wiskunde. Maar ook mode, journalistiek en ja, misschien is rechten ook wel een kant waar ik op wilde. Ik had dus niet één ding waar ik 100% achter stond om te gaan doen.”
Op naar New York
Joosje besloot de gok van een verkeerde studie in Nederland niet te wagen en vloog naar New York om daar aan New York University’s Gallatin School of Individualized Study de opleiding Acteren en Journalistiek te volgen. “In New York is er veel te ontdekken. De school is een beetje Harry Potter-achtig. Je kunt er je eigen creatie van maken. Het is erg gericht op het individu. Je krijgt veel vrijheid om te ontdekken welk vak echt bij je past. Zo kon ik later bij Acteren en Journalistiek ook nog het vak Filmmaken toevoegen. Uiteindelijk passen de vakken heel goed bij elkaar.”
Het vak van filmmaker ontdekte Joosje op een ‘studentenset’, waar studenten kunnen experimenteren en van elkaar kunnen leren over wat wel en niet werkt bij het produceren van een film. “Ik stond daar vaak als actrice op de set. Hoe meer ik daar was, hoe nieuwsgieriger ik werd naar de ‘andere kant’: het maken van films. Mijn kamergenoot was ook producent en ze zei: ‘als je nu al weet dat je dat wil doen, waarom zou je dan wachten?’ Toen heb ik mijn eerste korte film gemaakt en kwam ik erachter dat dat mij ook heel erg aantrok. Nu vind ik juist de mix van zowel acteren als films maken interessant.”
Van haar studiejaren in New York leerde Joosje veel. Niet alleen over de stad, maar ook over de manier van leven. “Ik kom zoveel mensen tegen met verschillende achtergronden die het soms zoveel moeilijker hebben gehad dan ik en die aan het vechten zijn om hun carrière te vervullen. Dat is een belangrijk aspect van wat ik heb geleerd hier. New York is ook een hele individuele stad. Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je ervan maakt. Dat leert je ook om niet mee te gaan in de massa en zelf keuzes te maken.”
Night
Haar studie aan New York University sloot Joosje Duk vorig jaar af met haar eindexamenfilm Night. De film viel op verschillende internationale filmfestivals in de prijzen. “De film bespreekt een onderwerp waar mensen het liever niet over hebben: racisme. Er zijn hier problemen met de politie, geweld, rassenverdeeldheid en ongelijkheid. Met dit onderwerp heb ik ingezoomd op de kleinere subtiele momenten binnen vriendengroepen waar mensen racisme ervaren. Ik koos een kleiner moment om een groter probleem te laten zien. De film is echt het resultaat van vier jaar studeren aan NYU. Veel mensen met wie ik in al die jaren heb samengewerkt, werkten nu ook mee aan deze film.”
Op dit moment werkt Joosje aan het script van haar eerste speelfilm die over depressie en angststoornissen gaat. “Dat is het hoofdonderwerp, maar het wordt op een lichte manier gebracht. Ik denk dat juist als je deze onderwerpen in een lichte context plaatst, ze makkelijker bespreekbaar worden. Op dit moment drijven films van maatschappelijke waarde mij het meest. Ik vind het belangrijk om zulke onderwerpen aan te kaarten.”
Coproductie
Joosje geeft veel om de mensen met wie ze films maakt. Het liefst wil ze dan ook blijven samenwerken met de mensen die al eerder films met haar hebben geproduceerd. Barry Jankins, regisseur van de film Moonlight, is een voorbeeld voor haar. “De mensen met wie hij Moonlight heeft gemaakt zijn grotendeels mensen met wie hij ook zijn eerste studentenfilms maakte. Ik vind het heel gaaf om de mensen die je aan het begin van je carrière hebt ontmoet en waar je heel fijn mee samenwerkt om je heen te houden. Zo kun je elkaar helpen om nieuwe stappen te zetten in elkaars carrière.”
In New York werkt Joosje hard aan hetgeen wat ze het liefste doet: films maken, acteren en journalistiek. Een Nederlands talent in Amerika. “Mijn droom is om een coproductie tussen Amerika en Nederland te maken. Het lijkt me zó geweldig om mijn ervaringen in de twee landen op die manier bijeen te brengen; dat zou de ideale samenwerking zijn.”