She’s back! Terugblik nr. 2: A Campflight to Lowlands Paradise

lowlands

Waar was ik de afgelopen tijd? Een goede vraag, met veel antwoorden. In een reeks nieuwe blogposts daarom een grote terugblik naar de culturele belevenissen van de afgelopen tijd. Deel twee: A Campflight to Lowlands Paradise! Wie waren er ook alweer? Was jij er? In dit artikel: hoogtepunten, ontdekkingen en blokkenschemadilemma’s van LL2017.

vrijdag

ISH

Danscollectief ISH mixt van alles door elkaar: breakdance, popping, locking, maar ook basketbalelementen, skating, freerunnen én bmx. Klinkt goed? Dat dacht ik! Om je een beetje een idee te geven heb ik even een video opgeduikeld met backstage beelden, die natuurlijk alleen een tipje van de sluier geven van de echte voorstelling.

Glass Animals

De Glass Animals was één van de bands die ik zeker weten wilde zien, omdat ik ze al regelmatig luisterde voor Lowlands en het muziek is waar ik van houd. Vind je Alt-J goed? Dan houd je misschien ook wel van de elektronishe indie van de Glass Animals. Heel blij was ik, dat ik deze band een keer live kon bekijken. Nice! Leuk weetje tussendoor: in het nummer Pork Soda zingt de zanger: ‘Pineapples are in my head’. Het publiek neemt dan ook vaak een ananas mee naar een optreden. Dit werd lastiger op Britse festivals: vanwege het optreden van de Glass Animals is het verboden om een ananas mee naar binnen te nemen omdat het gevaarlijk werd gevonden.

Een jubileum met Iggy Pop

Natuurlijk kon ik ook Iggy Pop niet helemaal aan mij voorbij laten gaan en ving ik een glimp op van de rocklegende. Op de allereerste editie van Lowlands ooit, 25 jaar geleden, stond Iggy al op te treden. Nu is Iggy Pop 70 en springt hij nog steeds vol energie en met ontbloot, rimpelig bovenlichaam over het podium. Te oud? Wel nee! Nog steeds neemt hij het publiek mee in zijn muziek. Alle generaties bij elkaar zingen uit volle borst ‘The Passenger’.

Klik op de foto voor de uitzending van Iggy Pop tijdens Lowlands!

The XX

Maar dan: The XX als afsluiter van de eerste echte festivaldag van Lowlands. Prachtig intiem en integer brengt de Engelse indieband bestaande uit Romy Madley Croft, Oliver Sim en Jamie Smith (Jamie xx) muziek waar iedereen stil van wordt. Met het decor van enorme spiegels en mooi geluid komt de show goed tot zijn recht komt. Zangeres Romy is eerlijk en breekbaar wanneer ze vertelt dat ze nerveus is omdat het publiek met zoveel is en zij in haar eentje gaat zingen. Niet alleen Lowlands was jarig, ook de zangeres zelf: “Het is de mooiste verjaardag die ik kan wensen, met mijn twee beste vrienden en duizenden onbekenden”. Het was magisch.

Foto: Bart Heemskerk. Klik op de afbeelding voor een video van het optreden.

zaterdag: Het moeilijkste blokkenschemadilemma

Drie blokken stonden gevaarlijk dichtbij elkaar in het schema: London Grammar op het ene hoofdpodium, Alt-J vlak daaropvolgend op het andere hoofdpodium en dan weer daar vlak achteraan Elbow. Stuk voor stuk artiesten die ik echt wilde zien, maar ik moest kiezen. En zo moest ik helaas al eerder weg bij London Grammar om toch Alt-J te zien, waar ik wel heel erg benieuwd naar was.

Alt-J

De platen An Awesome Wave (waarmee Alt-J vijf jaar geleden ook op Lowlands stond) en This Is All Yours heb ik grijs gedraaid. Nu is ook het laatste album Relaxter uitgekomen, die ik wat minder vaak luister (het is inderdaad allemaal iets relaxter). Ik moest en zou Alt-J dan ook live gaan zien. Benieuwd of ze net zo goed zijn en vooral welke nummers ze spelen. Want Alt-J: dat is een indieband die experimenteert met muziek, die een achtbaan aan klanken laat horen en die een zanger heeft met een hele aparte stem. Zou het optreden tegenvallen?

Het antwoord is nee. De muziek klinkt helder in de Alpha-tent van Lowlands. De band speelt gelukkig vooral nummers uit de eerste twee albums en ik genoot.

alt-J

Klik op de afbeelding voor de video!

En hoewel ik eigenlijk niet weg wilde, heb ik toch iets eerder de Alpha verlaten om snel mijn festivalbuddies op te zoeken die al vooraan stonden om de muziek van Elbow te bewonderen.

Elbow

Ik heb er geen spijt van gehad: het was intens genieten bij het optreden van Elbow. Met al je vrienden bij elkaar, vooraan en met een prachtige show. Elbow maakt contact met zijn publiek en deelt zijn liefde voor muziek. Massaal roepen we ‘beautiful!’, ‘love!’ en maken we met twee vingers het peace-symbool. Veel liefde ook voor deze band, die je meeneemt naar een eigen wereld. Via 3voor12 kun je de hele show nog eens terugkijken:

Het optreden was afgelopen en de regen stortte zich over het Lowlandsterrein, waar ik middenin stond. Natgeregend maar voldaan was ik blij met deze Lowlandsdag.

zondag

Na de drukke planning op zaterdag liet ik de zondagprogrammering over me heenkomen. Ik ging waar mijn gevoel mij heenbracht en dat was onder meer dit:

Dox & 155 – LIJF

Eerder schreef ik al over theatergroep Dox. Nu waren ze ook op Lowlands te zien samen met dansformatie 155. Dit mondde uit in een club-achtige setting en een voorstelling met humor en stereotypes. De dansers bewogen zich ook tussen het publiek en maakten er op de zondagmorgen een dik feest van. Jammer genoeg zat ik op de tribune en had ik de neiging om daar vanaf te springen en me ook tussen het publiek te mengen. Ter aankondiging van de shows hadden ze ook een videoclip gemaakt:

Mumford & Sons

Mumford & Sons sloot dit prachtige festival af. Moe maar voldaan luisterden we aandachtig naar de muziek en stonden we tussen de drukte. Wil je ook weer even terug naar het mooie moment? Kijk met me mee:

En dit was het dan! de hoogtepunten van ‘mijn’ Lowlands 2017. Ik heb ook nieuwe artiesten ontdekt zoals Car Seat Headrest en Baloji. En natuurlijk zijn er altijd optredens die je achteraf ook nog had willen zien. Waar ik graag nog een keer heen zou willen gaan zijn artiesten als J. Bernardt, Tash Sultana of John Moreland. Was jij er ook? Waar zou jij nog graag op terugblikken? Bij het schrijven van dit artikel was het heerlijk om me weer even in de muziek op Lowlands te duiken. Op 3voor12 kun je verschillende optredens nog eens terugkijken. Ik ben benieuwd naar de festivals in 2018. Misschien Sziget dit keer, maar een nieuwe campflight zit er zeker nog aan te komen.

2 Replies to “She’s back! Terugblik nr. 2: A Campflight to Lowlands Paradise”

  1. Joelle zegt:

    Leuk artikel Nina! Als ik het zo teruglees heb ik een hoop gemist! Groetjes, Jo

  2. Dankjewel Jo, volgend jaar weer een kans!

Geef een reactie